2-3 (lub kto lubi, więcej) ząbki czosnku, niezbyt cienko pokrojone w plasterki
1 pęczek koperku
Ogórki małosolne w woreczku
Ogórki myjemy, suszymy, odcinamy „dupki”. Jeśli skóra jest gruba, albo ogórki są spore, lub też jeśli chcemy, by doszły szybciej, przecinamy wzdłuż na pół. Układamy wszystkie składniki w woreczku, zamykamy, dobrze potrząsamy, by wszystko równomiernie rozprowadzić, i wkładamy do lodówki. Będą gotowe już po 6 godzinach, ale można je przechowywać w lodówce przez kilka dni, oczywiście smak wtedy będzie się zmieniał, w miarę jak będą co raz bardziej się „zasalać”. Można robić codziennie kolejną porcję, wtedy zawsze mamy pyszne małosolne ogóreczki pod ręką. Smacznego!
Treść tego wpisu stanowią notatki z webinarium Darii Czernienko, autorki strony https://menunedeli.ru/ mającej na celu niesienie pomocy mamom i gospodyniom w zakresie ekonomicznego i oszczędzającego czas i energię planowania żywienia rodziny (j.rosyjski).
O czym trzeba pamiętać, aby naleśniki się udały?
1. Dobry humor
Wiele osób uważa, że gotować, a zwłaszcza piec i smażyć, należy w dobrym humorze – inaczej się nie uda. Myślę, że coś w tym jest. Spokój i dobre nastawienie nie zaszkodzą w każdym razie. Spokój to również brak pośpiechu, porządek wokół i dobra organizacja.
2. Patelnia
Najlepsza patelnia to taka specjalna do naleśników, dobrze się nada żeliwna lub teflonowa, a na pewno taka, na której nie smażymy nic innego, oprócz naleśników.
Dobrze jest naszą patelnię zahartować w 2 przypadkach:
-przed 1szym użyciem,
-jeśli naleśniki się przypalają.
Jak zahartować patelnię:
wlać do patelni tyle oleju, żeby przykrywał dno cienka warstwą
dodać soli (drobnej, bo gruboziarnista mogłaby uszkodzić pokrycie)
nagrzewać do pierwszych oznak lekkiego dymienia
wystudzić przy temperaturze pokojowej
lekko przetrzeć
jeszcze raz lekko natrzeć solą
wytrzeć
procedurę powtarzać, jeśli naleśniki znowu zaczną się przypalać
3. Jak najmniej tłuszczu
Żeby tłuszczu było niewiele stosujemy 1 z poniższych sposobów (nie dotyczą teflonowych patelni, na których po prostu smażymy bez tłuszczu):
–> Sposób 1: dodajemy olej do ciasta (1 łyżka oleju na 1 l ciasta) i smażymy bez tłuszczu.
–> Sposób 2: nabijamy na widelec połówkę obranego, umytego i osuszonego ręcznikiem papierowym ziemniaka; maczamy ziemniaka w oleju i smarujemy nim patelnię przed każdym lub co drugim naleśnikiem.
–> Sposób 3: smarujemy patelnię kawałkiem tłustego boczku.
4. Przygotowanie składników
mąkę obowiązkowo należy przesiać przed dodaniem do ciasta (inaczej mogą wyjść gumowe);
nie używajmy miksera, zwłaszcza na dużych obrotach (naleśniki tracą puszystość);
dodajemy płynne składniki do suchych, stopniowo, cały czas mieszając (nie będzie grudek);
po wymieszaniu składników dajemy ciastu postać – minimum 20 min, a najlepiej 40-60 (będą cieńsze);
wlewamy ciasto na gorącą patelnię powoli (nie będą wysychały ani się łamały).
5. Przewracanie
kiedy: kiedy brzegi zaczynają się robić suche; żeby brzegi się nie łamały dodajemy temperatury lub przed przewróceniem smarujemy je delikatnie masłem
czym: najlepiej silikonową szeroka łopatką
6. Naleśniki „koronkowe”
jeśli mają być z nadzieniem, koronkowe nie są wskazane
Sposób 1: do ciasta dać same żółtka, a pod koniec mieszania ciasta dodać ubite białka
Sposób 2: dodać proszek do pieczenia
Sposób 3: wybrać przepis na naleśniki drożdżowe
7. Ciasto drożdżowe na naleśniki
mleko dodawać ciepłe
ciasto nie może długo stać, bo naleśniki będą kwaśne
ciasto nie może stać zbyt krótko, bo nie będą puszyste
wniosek: dokładnie stosujemy się do przepisu
8. Jeśli naleśniki pękają
dać ciastu postać dłużej
dodać trochę mąki i dać ciastu postać
9. Placki
nie mieszać ciasta zbyt długo
nie używać miksera
nie dawać ciastu postać, od razu piec
10. Zamrażanie naleśników
Możemy zamrażać naleśniki:
gotowe bez nadzienia –> jednego na drugim, przekładając folia spożywczą lub papierem do pieczenia
gotowe z nadzieniem –> w zamykanych pudełkach
Rozmrażamy: wieczorem wyjmujemy z zamrażarki i wkładamy do lodówki, rano będą gotowe.
——————————————————————–
A oto moje, zrobione rano na szybciocha z 1 jajka, 1 szklanki mleka i 1/2 szklanki mąki, z dodatkiem szczypty cukru i szczypty soli (takie są uniwersalne i każdy może jeść na słodko lub słono, jak woli):
Z pomidorów odkroić „czapeczki” i z pomocą łyżeczki wydrążyć środek.
Puste pomidory posolić od środka.
„Czapeczki” i środki bez ziaren drobno posiekać (tylko ręcznie!). Cebulę i czosnek drobno pokroić. Wymieszać posiekane warzywa i poddusić na odrobinie oleju przez 5 min, doprawiając pieprzem i solą. Dodać starty na drobnej tarce ser. Można dodać drobno posiekaną natkę lub bazylię.
Nadzieniem wypełnić pomidory. Z wierzchu każdego pomidora dodać po 1 łyżce bułki tartej i 1 łyżeczce masła. Piec w piekarniku przez 15 min przy 200 st. Smacznego!
Pieczenie chleba domowej roboty nie jest dla tych, co nie mają czasu. Podobno. Ja czasu nie mam, nigdy wcześniej chleba nie piekłam, ale przepis, który znalazłam ostatnio, pozwala na zrobienie dobrego chlebka nawet z małym dzieckiem na ręku. Nawet osobom tak bardzo niezaprzyjaźnionym z wypiekami, jak ja 🙂
Wszystkim domownikom smakowało, a próbowało 4 mężczyzn w bardzo zróżnicowanym wieku (od 1 roku do 39) i o bardzo zróżnicowanych gustach i zachciankach. Zamierzam piec regularnie, również dlatego, że jakoś tak dobrze to na mnie działa – relaksująco chyba. Wbrew moim wcześniejszym podejrzeniom, nie potrzebny jest żaden szczególny sprzęt – ot misa robota kuchennego z mieszadłem, forma podłużna do pieczenia oraz papier do pieczenia. Praca sama w sobie nie zajmuje czasu praktycznie wcale, ale cały proces trwa kilka godzin, trzeba więc brać to pod uwagę. I tak…
Składniki obowiązkowe:
500 g mąki (rodzaj wg uznania, jest więc mnóstwo miejsca na eksperymenty, ja na razie robiłam ze zwykłej pszennej, którą miałam w domu; można piec z dodatkiem mąki z amarantusa lub orkiszowej)
ok. 25 g świeżych drożdży (w oryginalnym przepisie było o połowę mniej i za pierwszym razem tego się trzymałam, ale ciasto słabo rosło i dłużej się wyrabiało, dałam więc więcej mąki i w efekcie chleb był trochę za bardzo „zbity”. Za drugim razem było dużo lepiej)
szczypta soli
ok. 290 ml mleka w temperaturze pokojowej
Składniki dodatkowe – kto co lubi, np. za drugim razem dodałam do ciasta kilka łyżek oleju, który został po suszonych pomidorach. Mogą to być i same pomidorki, drobno pokrojone, planuję też chleb cebulowy. Co podpowie fantazja 🙂
Składniki mieszamy robotem aż się fajnie połączą i ciasto zacznie trochę odstawać od brzegów. Nie trwa to długo. W tym czasie przygotowujemy ciepłe miejsce, gdzie będziemy odstawiać ciasto do wyrośnięcia. Najprościej nagrzać piekarnik do 30-40 stopni bez termoobiegu.
Wstawiamy miskę z ciastem do piekarnika na 45-55 min do wyrośnięcia.
Powtarzamy pierwszy krok czyli niedługo mieszamy ciasto robotem.
Wstawiamy miskę do piekarnika na 30 min.
Ciasto wykładamy na posypaną mąką powierzchnie i lekko wyrabiamy – tak by się dało uformować chleb. Papierem wykładamy formę, wkładamy ciasto, przykrywamy lekko wilgotną ściereczką i odstawiamy na tyle czasu, w którym nasz piekarnik osiągnie 200 stopni. Przed podkręceniem temperatury wstawiamy do piekarnika żaroodporne naczynie z wodą – żeby potem chleb nie był zbyt suchy.
Pieczemy – serio nie wiem ile, ok. 30 min? Najważniejszy wygląd, bo piekarniki są różne. Ma być złocisty kolor pysznej chrupiącej skórki – wtedy wyjmujemy na kratkę lub ściereczkę i czekamy aż wystygnie (jeśli damy radę).
Tak więc, jeśli mamy w domu 3 godziny zarezerwowane na inne sprawy – sprzątanie, relax, zajmowanie się dziećmi, w międzyczasie można upiec chleb. I podać z… ale o tym nastepnym razem…
Inspiracja (mądrzej, prawidłowiej i sprawniej ode mnie, ale po rosyjsku):
200 g mięsa mielonego (wieprzowe lub wieprzowo-wołowe)
1/2 średniej cebuli, drobno posiekanej
3 łyżki oleju/oliwy
1 średni pomidor
2 ząbki czosnku
1 łyżeczka słodkiej papryki
50 g sera mozzarella, startego na dużych oczkach
sól do smaku
Czas: 45 min
Sposób przygotowania:
Piekarnik nagrzać do 170-180 stopni.
Ziemniaki umyć, przekroić na pół, gotować w dużej ilości osolonej wody przez ok. 10 min, przecedzić.
Tymczasem, na średnim ogniu rozgrzać oliwę, dodać cebulę i podsmażać do miękkości. Dodać mięso i smażyć, mieszając, aż zmieni kolor.
Pomidor naciąć krzyżykiem, zanurzyć we wrzątku (można w garnku z gotującymi się ziemniakami) na kilka sekund, wyjąć, schłodzić pod zimną bieżącą wodą, obrać ze skórki. Pokroić nie zbyt drobno, dodać do mięsa, podsmażać przez 2 min.
Dodać do nadzienia czosnek, paprykę i sól wg uznania, dobrze wymieszać, dodać ser, zdjąć z ognia.
Ziemniaki skropić oliwą, można odrobinę posolić. Paprykę przekroić na pół, wyjąć gniazda, wypełnić nadzieniem. Czosnek rozdzielić na ząbki.
Naczynie żaroodporne posmarować oliwą, rozłożyć połówki papryki, a między nimi ziemniaki i ząbki czosnku.
Wstawić do rozgrzanego piekarnika, piec przez 15 min. Papryka powinna zmięknąć, wszystko powinno zacząć się rumienić. Rozłożyć plastry sera na papryce i piec jeszcze przez 5 min.
Wyjąć danie z piekarnika, nie żałować natki i podawać. Uwaga! gorące! 🙂
